Column in het Weekblad voor Deurne, donderdag 18 augustus 2022
Ik heb me net aan een tafeltje in de schaduw achter een vorstelijk glas lokaal bier geïnstalleerd, als ze hun afgeladen stationcar pal voor mijn terrasje parkeren; een in matchend vakantietenue gestoken Helmonds stel van middelbare leeftijd. En nee, dat zie ik er niet aan af, ik ben niet helderziende, maar horen doe ik het wel. “Wà skon hier” klinkt het namelijk gelijk na het uitstappen. Die mening deel ik overigens, daarom ben ik hier ook afgestapt.
Nou weet ik niet hoe het u vergaat maar ik kom, hoe ver ik ook wegvlucht, overal en altijd Helmonders tegen. Ook hier, in een negorij in de Duitse Eifel die nauwelijks op Google Maps staat, is dat niet anders. Uitgebreid kiezen ze uit een van de tientallen lege tafeltjes en uiteraard belanden ze pal naast me. Ik knik hen vriendelijk toe; Brabanders onder mekaar in het buitenland en zo, hoewel zij dat natuurlijk niet kunnen weten.
Luidruchtig overleggen ze wat genuttigd gaat worden en al spoedig wordt gewenkt naar de bediening. De ober, een toonbeeld van “gastfreundschaft”, spoedt zich naar het stel (kunnen verschillende Deurnese kasteleins wat van leren), klakt nog net niet met zijn hakken en spreekt hen, tot mijn verbazing, in volkomen vernield steinkohle-Frans aan. Subiet breekt paniek uit aan het tafeltje naast me, waar zojuist nog enthousiast gesproken werd over grandioze “ojtsmijters die hier in ut bojteland Stramme Max hiete”.
Eigenlijk stond ik op het punt verder te rijden, maar ik besluit nu toch nog maar een biertje te nemen. Zwetend, in stotterend Kattenmeps met een enkel Frans woord ertussen en met wilde gebaren die ongetwijfeld duiden op eierleggende kippen, weten mijn buren te bestellen. Nauwelijks tien minuten later worden twee kanjers van schnitzels geserveerd. Met een spiegelei erop, dat wel. Hun maaltijd verloopt in ijselijke stilte.
Als ze daarna wegrijden zie ik wat de ober blijkbaar al eerder zag, de Nederlandse vlag die bij wijze van zonwering en ongetwijfeld als gebaar van solidariteit omgekeerd voor hun achterruit hangt. Het zou voor hen zomaar een moeilijke vakantie kunnen worden.
Het ga u bijzonder en mij ook.