(Column in het Weekblad voor Deurne 17-03-2022)
Net nu ik er een beetje aan begin te wennen worden ze alweer opgeruimd; al die ons net wat te vriendelijk toelachende lijsttrekkers op verkiezingsborden langs de weg. En eerlijk is eerlijk; het was voor ons al geen pretje ze elke dag te zien staan, maar wat een kruis moet het voor die gasten zelf wel niet geweest zijn. Je eigen smoelwerk op iedere straathoek, vertrokken in een totaal onnatuurlijke grijns, al dan niet vergezeld van een verschrikkelijke slogan. Voor mij is juist dát dan ook een belangrijke reden, naast het feit dat ik gewoonweg niet slim genoeg ben voor een openbare functie, me niet in de ‘polletiek’ te storten. Ik heb regelmatig ’s ochtends moeite mijn eigen gezicht in de spiegel te herkennen, laat staan dat ik mezelf ook nog eens op straat tegen wil komen. Maar goed; die verkiezingsborden dus, die werden her en der beklad met teksten als ‘NSDAP’ en ‘SS’.
Oké, ik heb regelmatig de neiging hier en daar een snor of bril bij te tekenen, net zoals iedereen, maar dit ging dus echt te ver, dat zult u met me eens zijn. Onze burgermoeder (jawel, dezelfde die op social media laat weten dat ze burgemeester in Deurne is,in plaats van van Deurne, maar dat terzijde) liet een vermanende verklaring uitgaan waarin ze schreef dat ‘het bekladden van verkiezingsborden op geen enkele wijze in een democratie past’. En dat… oh nee, verder niks. Geen opgeheven vingertje, niet eens een hartgrondig ‘foei’.
Potverdikke mevrouw; ik kan me vergissen, maar ik denk niet dat deze overduidelijk klein geschapen malloten onder de indruk zullen zijn van uw tirade. Mocht u in de veronderstelling verkeren dat deze sukkels zonder enig historisch besef zich na het lezen van uw boodschap de haren uit het hoofd trekken vanwege de teloorgang van onze democratie, moet ik u teleurstellen, denk ik. Dus misschien moet u dat (af en toe keihard noodzakelijke) schelden en tieren toch maar overlaten aan iemand die dat in de vingers heeft. Ieder zijn stiel nietwaar? Bij het Weekblad hebben ze mijn nummer. Het ga u bijzonder en mij ook.