Skip to main content

Column in het Weekblad voor Deurne, 15-2-2024

Een paar weken geleden leek het zowaar een héél klein beetje winter te worden. Er viel anderhalve sneeuwvlok (veel te weinig voor een fatsoenlijk sneeuwballengevecht, laat staan voor een sneeuwpop) en het vroor een paar graden. Dat betekent in ons land maar één ding; algehele paniek en een verpletterende code knalrood! Vastlopende treinen, aangepaste dienstregelingen, bibberende conducteurs die met een fluitketeltje warm water proberen vastgevroren wissels weer gangbaar te maken, wanhopig raamkrabbende automobilisten en op z’n minst tienduizend kilometer file. In landen waar het af en toe wél serieus wintert lachen ze zich kapot om ons gekluns bij een beetje sneeuw en vorst.

Maar veel erger nog is dat wanneer het kwik inderdaad iets onder nul zakt heel Friesland collectief in de stress schiet en de rayonhoofden opgetrommeld worden om het te hebben over de nieuwe ‘tocht der tochten’ die er nu bijna zeker zit aan te komen. Mooi niet dus, elk jaar blijkt er weer te weinig, te zacht, te krakend, te dun of helemaal geen ijs. Wat iemand trouwens bezielt om in die vrieskou dik tweehonderd kilometer te schaatsen met zo’n oubollige Unox-muts op en als het een beetje tegen zit je vingers, je tenen en je neus af te laten vriezen, heb ik nooit kunnen snappen. Schaats dan gewoon vijfhonderd rondjes in dat lekker warme Thialf en gooi af en toe een paar scheppen zand op het ijs zodat er gekluund kan worden.

Die stiekem Berenburg (nope, echt niet binnen te houden) slurpende Friezen zijn sowieso een apart slag volk. Een eigen taal (zelfs op Google translate), een eigen vlag, een eigen volkslied en ze hebben verdomme pas ook nog eens Bonifatius vermoord bij Dokkum. Ze rijden er nog net niet links enkel en alleen om tegendraads te wezen, maar dat kan morgen zomaar ineens anders zijn. Eigenlijk willen die koppigerds ook helemaal niet bij Nederland horen.

Daarom ben ik voorstander van een rigoreuze Frexit; gewoon loszagen die handel en af laten drijven. Met een beetje geluk dobberen ze richting poolcirkel, waar het vaker vriest. Kunnen ze schaatsen wat ze willen.

Het ga u bijzonder en mij ook.