Column in het Weekblad voor Deurne, 14-09-2023.
Ik ben de droomklant van iedere supermarkt. Elke keer weer ben ik de sufferd die daar binnenstapt voor een halfje wit en naar buiten komt met tassen vol aanbiedingen, afgeprijsde artikelen die de houdbaarheidsdatum naderen en goedkope, en daarom onmisbare, winkeldochters. Althans, zolang het geen vega is, da’s aan mij dus echt niet besteed. Voordat heel tofuknagend Deurne nu briesend in de pen klimt wil ik benadrukken dat ik niks tegen vegetariërs heb. Ik gun iedere gek zijn gebrek, maar persoonlijk vind ik plantaardige biefstuk niet te vreten, een vegetarische slager net zo intens gruwelijk als een alcoholvrije slijter (nee, dat is géén goed idee Peter) en speck, kipstuckjes en vleesch gewoon faut geschreven.
Laten we het er maar op houden dat ik liever iets anders op mijn bord krijg dan wat mijn eten eet. U komt mij dus meestal in de buurt van de koelvitrines tegen, waar beesten keurig in onderdelen uitgestald liggen. En doorgaans vind ik de naam waaronder die daar gepresenteerd worden best begrijpelijk; achterham komt waarschijnlijk niet van de voorkant en met schouderham is dat logischerwijs andersom, lijkt me zo. Lastiger wordt het al met tostiham; ik vind de perfect vierkante plakjes moeilijk te plaatsen in een toch overwegend rond varken, om maar niet te spreken van blikham, die overigens gewoon in plastic verpakt is. Bij sportsalami daarentegen, zie ik dan wel weer afgetrainde zwijntjes in shirtjes met rugnummers voor me.
Maar echt verwarrend zijn de ‘tv-sticks’ die ik in mijn wagentje kieperde. Dit blijken bij nazoeken op het alwetend web ‘stukjes vleugel of pootje van pluimvee die gemakkelijk met de hand gegeten kunnen worden’ te zijn. Duur verpakt slachtafval dus; bij ons thuis zouden ze kipfrotjes genoemd worden. Deze overprijsde delicatesse viel gelukkig ook net zo snel weer van het sjieke voetstuk af als het erop gezet was. Bij de kassa bleek dat ik een niet te scannen verpakking gekozen had want even later klonk het in onvervalst Zeilbergs door de omroepinstallatie; ‘ken iemes kiejke wà die kiepstukskes kòòste’. Mijn hart juichte!
Het ga u bijzonder en mij ook.