Column in het Weekblad voor Deurne, 20 juli 2023
Als u vaker mijn stukjes leest weet u dat ik een abonnement heb op de regionale leugenaar. Akelig vroeg duwt iemand (die ik nog nooit gezien heb) die bij mij in de bus, zodat ik tegen zessen lezend met koffie mijn beschuitje weg kan spoelen. En ja, ik weet dat ik dat lezen ook digitaal zou kunnen doen en dat er door oubollige types als ik nodeloos veel bomen sneuvelen, maar ik houd nou eenmaal van de geur van drukinkt op veredeld pleepapier.
Nu is het niet zo dat ik die gazet van voor naar achter spel; het overgrote deel is nutteloze vulling en daar blader ik doorheen. Zeker de lang geleden ooit leuke zwartkijker op pagina twee, alle ‘belangrijke nieuws’ over het Eindhovense voetbalclubje en sowieso de met dure woorden smijtende vreetmadam keur ik geen blik waardig. Trouwens; zou die zich echt op kosten van de krant iedere week ergens decadent volproppen en daarvoor nog betaald krijgen ook? Maar goed, ik lees wél de regiopagina’s; belachelijk veel Helmond, veel Gemert, behoorlijk wat Asten en zowaar (als er nog plek over is) een paar regels over Deurne. En op de laatste bladzij staan de strips, met bovenaan Donald Duck.
Nu heb ik toch wat bedenkingen bij die comic. De hoofdpersoon blijkt een nagenoeg altijd werkeloze met chronisch geldgebrek te zijn, maar hij heeft wel een eigen huis, een auto en altijd geld zat voor benzine. Hij heeft de zorg over drie neefjes; ze kwamen blijkbaar ooit logeren en zijn nooit meer vertrokken. Vonden hun ouders dat wel best? En is dat verantwoord; zo’n vrijgezelle gast van middelbare leeftijd met drie jochies? Hij is sinds jaar en dag verliefd op een vrouwspersoon dat door de koters ‘tante’ wordt genoemd. Is dat dus zijn zus en hebben we hier te maken met een gevalletje incest, of hoe zit dat? Ook is er dan nog een ‘oma’ die alles wel prima vindt. Dat zou dan logischerwijs de moeder moeten zijn van de mislukkeling en zijn bijslaap, toch?
Al met al een raar stel en het verwondert me met terugwerkende kracht dat het blaadje bij mijn opa en oma gewoon op tafel lag. Ik sla de strippagina in het vervolg maar over, denk ik.
Het ga u bijzonder en mij ook.