Column in het Weekblad voor Deurne, 28-03-2024
Eigenlijk had ik me voorgenomen me niet meer druk te maken over zaken waar ik toch niks aan kan veranderen, maar nu kruipt het bloed toch weer waar het niet gaan kan. U snapt vast welke kant dit opgaat. Juist ja; het, of eigenlijk bedoel ik ‘ons’, Fraterhuis. Een jaar of twee geleden vloekte ik hier ook al een paar keer alle duvels uit de hel richting de schooier die dat prachtige rijksmonument bewust liet verkrotten. En zowaar; er kwamen toezeggingen, voornemens, vergunningen en, tot mijn verbazing, werklieden die er aan de slag gingen en een container die er opzichtig werd neergedonderd.
Het leek zomaar de goeie kant op te gaan en even koesterde ik zelfs de illusie dat het mijn schrijfseltjes waren die aan deze omslag hadden bijgedragen. Maar wat blijkt nu? Er gebeurt gewoon he-le-maal niks. Die paar activiteiten waren enkel voor de show, gewoon voor het oog van het kerkvolk wat toneelspelen in de hoop dat we niet zullen klagen en de gemeente geen actie zal ondernemen. Nou blijkt dat laatste nog steeds te lukken.
Want mevrouw de burgemeester, die orde en veiligheid in haar portefeuille heeft, zwijgt hierover al jaren in alle talen. Wel verschijnt ze wekelijks prominent in de media wanneer ze weer eens feestelingen de hand schudt of aanschuift bij de lokale radio. Nu begrijp ik dat dit ook moet gebeuren, maar kan iemand haar onderhand eens uitleggen dat haar functie uit méér bestaat dan het uithangen van de gebraden haan (of hen in dit geval). Want het wordt nu écht hoog tijd dat het gajes, dat ons prachtige pand puur voor eigen gewin naar de verdommenis aan het helpen is, snoeihard aangepakt wordt.
En als u daar geen zin in hebt, mevrouw Buter, hoop ik oprecht dat u de eerstvolgende verlenging van uw benoeming aan u voorbij zult laten gaan, teruggaat naar waar u vandaan komt en daar vreselijk gelukkig wordt. Ik zal dan persoonlijk voorstellen nog een (liefst doodlopende) straat naar u te vernoemen en daarmee is dan wat mij betreft de kous af. Ik zal dan opteren voor het ‘Greet Buter is nu gelukkig pad’. Of eigenlijk veel liever nog ‘-weg’.
Het ga ook u bijzonder en mij ook.