Column in het Weekblad voor Deurne, 12-05-2022.
Dagelijks kachel ik op en neer naar Helmond om te zwoegen voor de baas. Ik zie dit zelf als ontwikkelingshulp, maar dat terzijde. Dit wil ook zeggen dat ik iedere dag weer dezelfde elf stoplichten moet passeren. Jawel; stoplichten, geen verkeerslichten, want van een groene golf hebben Hellimondse verkeersdeskundigen nog niet gehoord. Meestal sta ik daarom langer stil dan dat ik rijd. Nu ben ik geen geduldig chauffeur, verre van dat zelfs. Ik vloek, scheld en tier luidkeels bij ieder rood licht en om de haverklap bonk ik zwaar geïrriteerd op mijn stuur wanneer een voorligger weer eens niet door oranje wil rijden of bij groen niet snel genoeg van zijn plek komt. Gelukkig zit ik alleen in mijn vehikel zodat ikzelf de enige ben die last van heeft van deze tirades. Niet slim, ik weet het, maar het is niet anders.
Tijdens een van deze martelritten heb ik laatst overwogen (tijd zat als je stil staat) gebruik te gaan maken van het openbaar vervoer; de trein dus. Dat zou eigenlijk zomaar kunnen. In Helmond wel tenminste; mijn werkplek ligt ongeveer op kruipafstand van Catstown Centraal. Maar in Deurne is dat anders. Ik woon in het pittoreske Zeilberg en da’s ver genoeg van het station om iedere morgen als een verzopen kat in die trein te moeten stappen. En ja, ik weet wel dat het niet altijd regent, maar neem gerust van mij aan dat wanneer ík mijn fiets uit de schuur trek het minimaal miezert, maar waarschijnlijk net volle bak begint te plenzen. Bovendien tref ik waarschijnlijk, met mijn geluk, bij terugkomst mijn stalen ros aan met minimaal één lege band. Als ie tenminste niet gestolen of om een lantaarnpaal gevouwen is.
De oplossing lijkt me eigenlijk simpel. Als die Kattenmeppers vier stations hebben mag Deurne er toch ook wel twee, of niet dan? En het nieuwe station Zeilberg hoeft helemaal niet zo’n kolossaal geval te worden; twee afdakjes is genoeg. Een aan ieder kant. En dan gewoon je hand opsteken als je wilt dat de trein stopt, net als bij de bus.
Het ga u bijzonder en mij ook.