Column in het Weekblad voor Deurne 28-04-2023
Het mooie van het schrijven van deze stukjes is dat er mensen naar mij luisteren. Voorheen sloeg niemand acht op wat ik zei. Mijn familie en schaarse vrienden kennen me als een zwart-wit denkende malloot die tegen beter weten vasthoudt aan zijn in beton gegoten mening en anderen nodeloos voor de kop stoot met ondoordachte uitspraken. Ze hebben gelijk en ik neem het ze ook niet kwalijk dat wat ik zeg het ene oor in en het andere oor uit gaat. Maar kijk nou; iedereen hoort me nu ineens, zelfs u, en ik kan hier zo ongeveer schreeuwen wat ik wil.
Nou zijn er grenzen natuurlijk. Die heeft Bram, die wél fatsoenlijk kan schrijven en aan wie ik iedere paar weken na ettelijke aanmaningen deze bijdrage stuur, nooit uitgesproken, maar hij heeft me wel fijntjes duidelijk gemaakt wat wel en vooral wat niet door de beugel kan. En het belangrijkste is eigenlijk dat ik hier best mijn infantiele mening mag kwaken maar dat ik nooit schuttingtaal ga gebruiken en ook geen namen noem. Dus dat doe ik ook niet.
Ik ga hier de naam dus echt niet nog een keer neerkalken van het gemeenteraadslid dat, terwijl potdomme onze halve wereld in brand staat en de andere helft bijna, het idee naar voren waagt te brengen dat je in Deurne zowaar een bankje mag plaatsen in de openbare ruimte, zolang je dat maar zelf betaalt. Hallo jongedame, heb je écht niks beters te doen? Ga punniken of hagelslag knippen of zo. En ja, u mag uzelf wel eens serieus achter de oren krabben als u een van degenen bent die deze wereldvreemde tante in onze gemeenteraad heeft gestemd lijkt me zo.
Nou zijn ook Bram’s regeltjes er om gebroken te worden; Ik vind namelijk dat we Marcel van Hooijdonk, de in mijn ogen misselijk makende geldschrapende schooier die nu net doet of hij het Fraterhuis aan het opknappen is maar ondertussen gewoon wacht tot het in mekaar dondert, overgoten met pek en veren op een spoorbiels door het dorp zouden moeten sleuren. En als de verantwoordelijk wethouder dit, naar mijn bescheiden mening, gewetenloze zwijn niet snel aanpakt ga ik zijn naam hier volgende keer ook roepen. En hard!
Het ga u bijzonder en mij ook.