Skip to main content

Column in het Weekblad voor Deurne, 17-08-2023

Zo, dat was, gezien alle venijnige reacties, nog eens een populaire column vorige keer over wereldredder Timmerfrans. Nagenoeg alle Deurnese salonsocialisten, die ’s avonds op hun blote knietjes een kaarsje branden voor het portret van de oude Drees, reageerden alsof ze door een wesp gestoken waren of alsof plotsklaps hun uitkering stopgezet werd. Da’s mooi, mijn social media liepen zowat over van het rood/groene gif en gelukkiger kun je mij bijna niet maken, dat weet u.

Uiteraard ben ik nu op zoek naar iets waarmee ik onze rooie rakkers nog raker tegen de schenen kan trappen. Ik dacht daarbij nog even aan de pruilende klimaatkneus Greta Thunberg. Die ligt in die hoek normaliter ook wel goed, maar dat is al een karikatuur van zichzelf dus dat hoef ik niet meer aan te dikken. Maar goed; ik verzin nog wel een keer iets vreselijks.

Al die met uitroeptekens ingetikte replieken deden me wel afvragen waarom ik deze stukjes eigenlijk in mekaar draai. Op de eerste plaats natuurlijk omdat ik, behalve het neerpennen van dit soort onzin, geen enkel talent bezit. Ik kan nagenoeg niks en geef dan ook ruiterlijk toe dat ik een van die kwakende stuurlui aan wal ben. Nou ja; die moeten er ook zijn nietwaar?

Maar zou ik deze cursiefjes ook schrijven als Bram ze niet in dit weekblad plaatste? Tuurlijk niet nee; ik wil gelezen worden! En het is beslist niet zo dat ik mezelf nu ineens wil kwalificeren als journalist, zoals de eminente scribenten van het u inmiddels welbekende dagblad dat iedere ochtend op mijn mat valt. Die laten telkens weer zien dat zelfs van niets toch nog een slecht artikel te schrijven valt en da’s een hele kunst verzeker ik u. Eentje die ik in ieder geval niet machtig ben. Overigens; mij werd gevraagd waarom ik die qualiteitscourant (beter Anke?) toch blijf lezen, ondanks al mijn commentaar. Simpel; gewoon omdat er hier in de buurt niks beters te vinden is. In het land der blinden en zo.

Oh ja, nog even terug naar het begin van dit stukje, u realiseert zich toch wel wanneer dat socialisme ophoudt te bestaan? Juist ja; als uw en mijn geld op is.

Het ga u bijzonder, en mij ook.