Column in het Weekblad voor Deurne, donderdag 21 juli 2022
Af en toe heb ik dat, zo’n dag waarop ik me ’s avonds geradbraakt voel, terwijl ik niet eens zo gek veel uitgevoerd heb. Om zo’n flutdag dan alsnog wat op te fleuren zoek ik op de buis naar een programma waarin mensen het nóg beroerder hebben dan ik. En daarin is keus genoeg: Wegmisbruikers, Blik op de Weg, Stop Politie, stuk voor stuk heerlijk leedvermaak. Want dat maakt mijn dag weer goed: wanneer zo’n gast in een pauperbak die ik niet kan betalen, zo eentje die voortdurend rechts inhaalt en bij ieder stoplicht ronkend wegspuit, als zo’n hufter een keer genadeloos aangepakt wordt.
Het liefst zie ik dan zelfs dat behalve het rijbewijs ingenomen, ook meteen zijn auto weggetakeld wordt. De standaardvraag van de zwaailichtjongens, als het raampje opengedraaid wordt, ken ik ondertussen wel: “En? Waarom reden wij zo hard?” Ik leun dan grijnzend achterover, wachtend op de domme excuses die nu zeker gaan komen. Want ik, ervaren kijker, weet dat het onverstandig is een lulverhaal op te hangen en die agent voor gek te verslijten. Een boze diender kan het bonbedrag namelijk serieus doen oplopen en vindt altijd wel iets, als hij ook maar een klein beetje zoekt. Gelukkig voor mij, zwetst zo’n sukkel zich meestal zelf al heerlijk ongenuanceerd naar een dikke prent.
Want dat er beboet gaat worden is vooraf zeker en dat iedereen die achterna gezeten wordt daadwerkelijk gepakt gaat worden ook. Wanneer zo’n snelheidsmaniak toch onverhoopt wegkomt of als een scooterhuftertje met opgeheven middelvinger de agenten het nakijken geeft (en dat gebeurt uiteraard regelmatig), wordt het gewoon niet uitgezonden. Daar gaat geen beste boodschap van uit natuurlijk.
Mocht u nou denken dat ik boetevrij door het leven ga, omdat ik door al deze programma’s verstandig geworden ben: nee, niet echt dus. Ook op mijn mat landen ze wel, die enveloppen met het logo van het Justitieel Incasso Bureau, met daarin het dringend verzoek even 35 euro over te maken. Het rekeningnummer hoef ik niet eens meer op te zoeken en vloekend en scheldend betaal ik ze. Dat horen die agenten toch niet.
Het ga u bijzonder en mij ook.