Ik ben een grofgebekte vlegel die te pas en vooral te onpas ongenuanceerde dingen roept. Ik zie zaken voornamelijk zwart en maar zelden wit en verkondig luidkeels fulminerend mijn zienswijze als de enige ware. Ik ga gemakshalve uit van de stelling dat ieder ander nauwelijks recht heeft op een eigen, maar nadrukkelijk wel op míjn mening en mij ongevallige argumenten veeg ik minachtend scheldend van tafel. Maar dit alles wist u al. Tot voor kort had ik hier ook geen enkel probleem mee. Min of meer onbekenden die me dit in mijn gezicht durfden verwijten waren op de vingers van één hand te tellen; zij werden door mij vuilbekkend weggehoond.
De laatste tijd echter, suggereren ook mensen die me na staan (ook anderhalve man en een paardenkop overigens) dat ik af en toe mijn mond wel mag spoelen met bleekwater en dat vind ik dan weer minder. Ik heb mezelf dan ook voorgenomen niet zozeer mijn expliciete uitspraken af te gaan zwakken maar wel mijn taalgebruik enigszins te matigen.
Maar het wordt me potverdriedubbeltjes (!) niet makkelijk gemaakt! Dagelijks staan de kranten vol met politici die hun bips (ziet u de nuance?) afvegen aan hun achterban, drugcriminelen die ontlasting (u bemerkt de verfijning in mijn taalgebruik?) hebben aan onze rechtspraak en zielige verdrinkvluchtelingen die in het door burgeroorlog en hongersnood geteisterde Marokko vast en zeker vreselijk doodvermoord zouden worden (mijn goede wil is toch overduidelijk?) en die op onbeschofte wijze misbruik maken van onze ietwat slappe regelgeving (ook hier houd ik me weer in). Een mens zou zich voor minder de woede van de Bond tegen vloeken op de hals halen nietwaar?
Ook centjes bijeengarende Europarlementariërs (netter dan graaien toch?) die het allemaal geen platte homoseksueel (jawel, ook hier kom ik mee weg) kan schelen zolang wij hun volvette salaris maar blijven overmaken en op vrouwelijkgeslachtsdeelbrommertjes rond jakkerende teelbaljunkies (twee keer in één regel) die bejaarden in de nek slaan voor een handvol kwartjes en daar met drie uur schoffelen vanaf komen doen mijn vocabulaire geen goed.
Eén keer onbeschoft tekeergaan in een stukje als dit mag best, vind ik. Met dank aan Jochem voor de meer dan passende uitdrukking; aan al deze stripfiguren ongezien de tyfus!